DENEME | Paraboller

Yazının şarkısı Cider Sky'dan Where to Now

Hayatta köşe taşlarının yaşandığı anlar yaşlanmaktan korkmaya başlamamız. Saçımızdaki ilk beyaz, yüzümüzdeki ilk kırışıklık, ilk ölüm, ilk doğum, mezuniyet, ilk iş günü... Eskiden yaz tatilleri yoğun hayat arasında dinleneceğimiz küçük adalarken artık hayatın hep açık deniz olduğunu fark etmemiz. Bundan 5 sene sonrasının o kadar da güzel olmayacağını, en azından bu kadar iyi olmayacağını hissedişimiz. Kimimizin hayatı parabolik ve inişlere başlamadan fark edemiyoruz tepe noktasında olduğumuzu. Başarımızın, zamanımızın, paramızın, güzelliğimizin optimal seviyede olduğu an çabucak gelip geçebiliyor.

Önemli şeyler olduğunda bir sene önce bugün ne yapıyordum diye düşünürüm, blog’larımı, günlüklerimi karıştırırım ve klasik! Hiçbir zaman önemli bir şey olmamıştır, bazen yazmaya değer bir şey bile olmamıştır. Beni o güne hazırlayan sihirli şeyler yoktur, mucizeler ya da felaketler alakasız bir zamanda çıkagelmiştir. Birçoğumuz kendimizi hayat tarafından kutsanmış olduğumuzu düşündüğümüzden sihirli bir saatin tepemizde döndüğünü düşünmekten hoşlanırız. Oysa bazı şeyler sadece “olur”.

Bir gün gelecek ve beş sene öncenizle şimdinizin neredeyse aynı olacağını, sadece Dorian Gray’in tablosu gibi çirkinleşmiş olacağınızı düşünmeye başladıysanız sanırım tepe noktasını geçmiş bulunuyorsunuz.

Peki ya bazılarımızın hayatı birden fazla dönüm noktası içeriyorsa?

Ya da yüksek matematik gördüğüme göre şöyle de diyebilirim, ya kimimizin hayatında birinci türevlerin sıfır yaptığı birden fazla nokta varsa?

Tamam, sözelciler benden nefret etmeden konuya geri dönüyorum.

Çok azımız bu kadar “şanslıyız” biliyorum ve o dönüm noktasını yaşamak için yani düşerken tekrar yükselebilmek için o sihirli saatin vurmasını bekliyoruz.  Üzgünüm ama o aptal grafiği geri çevirmek için kutsanmış veya çok zeki olmak yetmiyor, günler geceler harcamak çabalamak ve daha da çok çabalamak gerekiyor.  Oysa çoğumuz düştüğümüzü anladığımızda sadece telaşlanıyoruz, düşünmeden hareket ediyoruz ya da saçma bir iyimserliğe kapılıyoruz. Ellerimiz titremeye başladığı için tırnaklarımızı geçiremez oluyoruz.

Ben iyi şans kadar kötüsüne de inanıyorum. Şansınız yaver gitti ve bir şey bulduysanız, hayat size mutlaka kötü şans da vermiştir daha önce. Yok, vermediyse hazırlıklı olun derim.