Adet edindiğim üzere yazının şarkısı... James Blunt - Same Mistake
"Give me reason, but don't give me choice..."
Ya da yeni baştan yaşasam...
Hata ya da değil
Yine yeniden yapsam...
Doğru ya da değil, neden bugün bilmiyorum, hiçbir şeyin başlangıcı da değil, yazmaya değer mi hiçbir fikrim yok. Tek bildiğim nefes almadan yazmak istediğim ya da sayfalarca yazabilecek kadar anımın olması. Defterler dolduracak kadar gülümsemiş, iz bırakmış olmak.. Ama biliyorum ki, yazdıkça ağırlaşır sayfalar; büyür ve genişlerler. İşte o zaman kimin okuduğu da değerlenir, saklanamaz ki çünkü. Nereye sığdırılır, nasıl saklanır, nasıl yok edilir? Yazdıkça değerlenir bazı şeyler, işte o yüzden korkanlar hiçbir zaman yazamazlar. Cesareti olanlar da taşımaya korktuklarını hiç dökmezler kağıda. Herkes bilir bunu, yazdıkça tek bir seçenek kalır; her şeyi hatırlamak ve taşımak.
Sıfırdan başlar saymaya hafızam
Hiç durmaz, hiç teklemez, unutmaz
Her şeyi derin derin yazar, durmaz...
İnsan yazdıkça replikleri, zamanı, renkleri; bir hata yapacaksa onun hata olduğuna dair inancı azalıyor ve sanki hayatının en güzel şeyiymiş gibi defalarca bütün hikayelerine yazıyor onu.
Yine de her zaman kolay değil, her zamana o kadar da güzel değil…
Her şeyi derin derin yazar, durmaz...
İnsan yazdıkça replikleri, zamanı, renkleri; bir hata yapacaksa onun hata olduğuna dair inancı azalıyor ve sanki hayatının en güzel şeyiymiş gibi defalarca bütün hikayelerine yazıyor onu.
Yine de her zaman kolay değil, her zamana o kadar da güzel değil…
Bazen herkes kendini boş bir kabuk gibi, hafifçe vurularak yoklanınca tık tık ses çıkaracak boş teneke kutu gibi hissetmek ister. Sanki ağzını açsa tek kelime söyleyecek şeyi yokmuş gibi... Öte yazdan da bir şeyler bırakmak ister geriye, kaybolup gitmekten korkar. Garip bir çelişkidir işte, o kağıda bir şeyler yazmak. Unutmamak ya da kaybolmak... Yırtıp atabilecek bir şeyler yazabiliyorsanız ne mutlu; ama kıyamıyorsanız hatta senelerce her şeyi saklıyorsanız hafızanızın köşesinde kalbi tekletebiliyor ya da nefes kesebiliyor bazen.
Bazen zor, bazen umut verici… Geriye sarabilmek için yazdığımı sanıyordum, yeni baştan yaşayabilmek için… Beynime deja vu şansı verebilmek için.
Biraz geri sarsam
Ya da yeni baştan yaşasam…
Galiba bazılarımız beynini takıntılı bir katille paylaşmak zorunda…
Hata ya da değil
Yine yeniden yapsam…
Bazen zor, bazen umut verici… Geriye sarabilmek için yazdığımı sanıyordum, yeni baştan yaşayabilmek için… Beynime deja vu şansı verebilmek için.
Biraz geri sarsam
Ya da yeni baştan yaşasam…
Galiba bazılarımız beynini takıntılı bir katille paylaşmak zorunda…
Hata ya da değil
Yine yeniden yapsam…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder