6 Haziran 2012 Çarşamba

Burada Değilken Neler Yapıyorum? | #Kabatas2012pilav

Geçtiğimiz pazar Kabataş'ın pilav günündeydim.


Geçmişe oldukça takıntılı bir insan olduğumdan böyle şeyler hoşuma gidiyor ve tabii ki başka başka yerlerde başka başka hayatlarda yaşayıp bir yerde toplanma mantığı. Böyle periyodik şeylerde düşünüyorum, geçen sene bu zamanlarda hayat nasıldı, ne düşünüyordum, ne hissediyordum diye.  Periyodik sesler beni deli etse de periyodik olaylar hoşuma gidiyor.



Ne hızlı değişiyor, ilerliyor her şey.


İtiraf ediyorum, bu espriyi  başka nerede görsem dalga geçerdim.
Bu sene pilav gününün keyfine Yeni Türkü konseri de eklenmişti.  "Ne geçmiş tükendi ne yarınlar"  da oradan. Fırtına'da bir de şey diyorlar ya: "Yıllardan sonra, yollardan sonra, yeniden yan yana onlar..."


Bayram yeri gibi neşeli, kocaman adamları böyle görmek insanın hayata inancını tazeliyor. Sorumluluklarından sıyrılmış gibi çünkü herkes, tatile çıkmış gibi geçmişine.


Ve hep söylediğim: bir bütüne ait olma hissi. Bir şeye ait olmadan, hiçbir şeye sahip olamıyoruz çünkü.


Feriye tarafındaki çimlere minderler koymuşlar, standlar kurmuşlar ve inanılmaz keyifli bir konser alanı hazırlamışlar dernektekiler. Bir baktım yaz gelmiş, her yer cıvıl cıvıl olmuş, çok sevdiğim insanlar yanımda.



Kimi zaman o kadar küçük şeyler günümüzü berbat edebiliyor, bizi mutsuz edebiliyor ki eğlenebileceğimiz, kahkaha atabileceğimiz hiçbir fırsatı kaçırmamak lazım...


Hamiş: Fotoğraflar Kabataşlılar Derneği'nden

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails